Het rood trok van haar hals tot haar kruin. Vluchtig wierp ze een blik opzij. Haar vriendin zong mee met de songtekst die luid uit de speaker klonk, terwijl ze soepel van baan wisselde om een Volvo met sleurhut in te halen. Niets duidde erop dat haar vriendin had gezien wat zich naast haar, op de bijrijdersstoel, afspeelde.
Jantine liet haar gespannen schouders opgelucht zakken. De blinde paniek en schrik ebden weg en maakten plaats voor nieuwsgierigheid. Ze richtte haar aandacht weer op haar mobiele telefoon, die ze even daarvoor krampachtig in haar hand had geklemd en tegen haar borst had gedrukt.
Toen Jantine op het schermpje van haar telefoon keek, was de foto die zojuist haar beeld vulde, verdwenen.
Niemand anders dan zij had de glanzende, harde pik gezien. Een voor haar bekende vleeslolly die haar, net als het mobiele scherm, goed kon vullen. Ze legde haar telefoon in haar schoot en kantelde het display, zodat noch haar vriendin, noch de automobilist op de rijbaan naast hen een glimp kon opvangen van de chat die openstond.
Ze wilde de foto nog eens zien. Nog eens haar ogen laten glijden over de rechtopstaande vorm. Ze tikte op het laatste berichtje in haar WhatsApp-chat. Er gebeurde niets. Ze drukte nog een keer. Niets. Even vervloekte ze de functie “eenmalige weergave”, waarbij de zender een foto kan sturen en de ontvanger de foto maar één keer kan openen. Bovendien komt de foto door deze functie ook niet automatisch in de fotogalerij te staan en kon ze hem ook daar niet terugzien. Het was een slimme functie, dat zeker. Maar door de schrik had ze het beeld niet haar volledige aandacht kunnen geven. De eerste dickpic van haar nieuwe vriendje, en ze had hem niet goed kunnen bekijken. Verdorie, had hij niet kunnen bedenken dat ze waarschijnlijk in de auto zat en dus niet alleen was? Of was dit een ondeugende manier om haar van haar stuk te brengen? Haar zintuigen te prikkelen en tegelijkertijd zijn exhibitionistische kant te laten zien?

In gedachten probeerde ze zich de foto voor de geest te halen terwijl ze naar het asfalt voor zich staarde. Hij was bij haar thuis. Jantine herkende de boekenkast op de achtergrond. Hij had de foto liggend op haar bank genomen, daar was ze zeker van. Zijn broek was losgemaakt en zijn boxer naar beneden geduwd. Zonder hulp van een hand wees zijn geslacht naar het plafond.
De Fiat Panda van haar vriendin ging haar niet snel genoeg meer. Thuis wachtte iets op haar. Een hard stukje vlees, versierd met zichtbare aderen en een rood paarse kop.
Haar rood van schaamte maakte plaats voor het rood van opwinding. Als ze nou maar geen file onderweg zouden krijgen.

Jantine fantaseerde, nog altijd vooruit starend, over de digitaal verstuurde pik. Hoe ze haar tong langs iedere centimeter zou laten glijden om vervolgens, als een echte goochelaar, het ding volledig in haar mond te laten verdwijnen.

Even later bedacht ze zich dat ze nog niet had gereageerd op bericht van haar verkering. Ze kon hem zo niet laten hangen – of door haar gebrek aan respons de oorzaak zijn dat hij weer gíng hangen.
Met behendige vingers typte ze: ‘Mag ik hem hebben?’

Een antwoord liet niet lang op zich wachten. ‘Kom maar halen’, verscheen er onder haar bericht, aangevuld met een ondeugende smiley.
Jantine keek even op om naar het mobiele scherm van haar vriendin te kijken, dat in een houdertje aan het dashboard hing. Google Maps gaf aan hoe lang ze nog onderweg zouden zijn.
‘On my way! ETA over 20 minuten.’
‘Ik wacht op je…’
‘Oef, ik ben zo geil nu.’
‘Mooi! Dan ben je lekker nat als je straks thuiskomt.’ Hij was niet kwistig met het gebruik van emoji’s. Een paars gezichtje met hoorntjes sloot de zin af.
Ze had niet veel nodig om nat te worden. Sinds het vertrek van haar vriendje, vijf dagen daarvoor, had ze al uitgekeken naar de thuiskomseks die ongetwijfeld zou plaatsvinden. Ze had expres niet met zichzelf gespeeld in zijn afwezigheid. Ze wilde de seksuele spanning opbouwen en hem met al haar geilheid overladen. En nu duidelijk was dat hij haar ook had gemist, stond ze figuurlijk op springen.

‘Alles oké?’ hoorde ze ineens naast zich. ‘Moet ik de airco wat hoger zetten? Je lijkt oververhit.’
Jantines vriendin keek afwisselend naar de weg en naar haar.
‘Oh nee, dat hoeft niet. Ik voel me prima.’
‘Zeker?’
‘Ja.’ Jantine twijfelde of ze haar vriendin moest vertellen over de foto die ze had gekregen. Haar euforie was groter dan haar discretie. ‘Kasper heeft me zonet een dickpic gestuurd!’
Haar vriendin schoot in de lach. ‘Aha! Dat verklaart het,’ zei ze plagerig.
‘Hij is bij mij thuis nu. Waarschijnlijk ingebroken met de reservesleutel die ik hem heb gegeven. Ik denk dat hij me heeft gemist de afgelopen dagen, haha.’
‘Ik weet genoeg, mop. We brengen je snel thuis!’
Jantine voelde de auto versnellen. Haar vriendin trapte het gaspedaal goed in en slingerde tussen de auto’s op de snelweg door. Wat bofte ze met een vriendin zoals zij.
Geen tijd te verspillen. Op naar die beeld- én vagina-vullende pik!